اراده ي من هم همين طور بود .... کلا دانش آموز جماعت کم پيدا مي شه که کل طول سال اراده اش در اوج باشه ....هميشه گاهي اميدواري و گاهي نااميد ..... گاهي حوصله داري و گاهي نداري...اين طبيعيه خب .... تو بايد زرنگ باشي و وقتي حالتاي خوبي نداري ازش استفاده کني و استراحت کني تا موقعي که انرژي و اراده و انگيزت دو برابره بترکوني ....

خدا اين قلمو بگيره از من که اين جوري تو رو غصه دار مي کنه .... صبا من مطئنم تو شبيه من نيستي ..... انگيزه ي تو فوق العاده است .... چيزي که توي من به صورت يک خط در ميان وجود داره ....نا اميدي از خودم ...نمي گذاره من مثل تو انگيزه مو هميشه حفظ کنم .....ولي تو اين طور نيستي .....تو بسيار بسيار با انگيزه و توانايي .... و کارهاي بزرگي خواهي کرد ..... و بايد خدا رو شکر کني .....و اصلا ....اصلا خودت رو با من مقايسه نکني ......اين رو هميشه يادت باشه صبا .... خواهش مي کنم ....

آره غزل .... در واقع همه چي شروع شد ....

ضحيييييييييييي ..... مزاحم چيه ديوونه .... خوش اومدي به خونه ... :))بياح ... شعرم شد .... :)

خب تو خيلي ماهي عطي .... خيلي

:(((.... بايد يه کاري بکنيم .... جوونيم تسي ... هيجده سالگي نازنينم ....

ولي من واقعا ستاره دخت نبودم نجمه ... حق من نبود اين جوري دست و پامو ببندن .... اه ... من اصلا راضي نيستم .... راضي نيستم ...