اینجا تهران . صدای جمهوری اسلامی ایران . موج 90 .

به خاطرت بسپار . اینجا   تهران  است . حواست باشد که اینجا مردمان همه می دوند . کسی قدم نمی زند . کسی نمی ایستد .

اینجا مردمش همه از صبح ، وقتی چشمانشان خورشید نیمه جان را می بیند ،شروع می کنند به دویدن . اینجا ، توقف بی جا مانع کسب است .

اینجا باید دستمال بگیری و هر روز ، دوده ی اگزوز پیکان های فرسوده را از روی صورت آسمان پاک کنی . مردمان این ناحیه آسمان خراش هایی می سازند که دل گرفته ی ابر ها را سوراخ می کند . 

اهالی شهر خاطره انگیز طهران توانایی هایی دارند که هیچ جای دنیا وجود ندارد . آخر ، اینجا  تهران  است .

در این حوالی گپ و گفت های دو نفره محدود می شود به یک نفس اقتصاد و یک نفس سیاست . اینجا قیمت تخم مرغ از مرغ ها مهم تر است .

شکم ها سیر است و  دهان ها شکوه از نداری دارد .  دل ها گرفته است و مردمان ادعای خوش بختی دارند .

اینجا سیم کشی ها دست و پای لیلی ها را بسته است . اینجا مجنون ها به جای بیابان سر از خیابان در می آورند .

دیگر بساط لبو فروش ها شده است ذرت مکزیکی . سی دی های غیر مجاز ، بیشتر از روزنامه های کاهی پر از حرف فروش دارند .

اینجا باید کار کرد . باید درس خواند . باید دوید تا کمی هم زندگی کرد . پناهگاه  خانه ها را خراب کرده اند و به جایش خوابگاه ماشین (پارکینگ ) ساخته اند .

دیگر تو جایی نداری که بعضی وقت ها از این همه صدا فرار کنی . پناه ببری !

مردمان اینجا راحت سیب دروغ گاز می زنند اما کسی آن ها را از شهر بیرون نمی کند . تازگی ها فهمیده ام  هر کس که دروغ نخورد باید از شهر بیرون برود . اینجا ساعت ها معکوس عمل می کنند .

اسمان که گریه می کند ، همه ، چتر های اخمو را باز می کنند تا مبادا زیر گریه ی آسمان خیس شوند . باران که می بارد همه از ترافیک ماشین ها نالانند .

اینجا سنگ ها برای پاهای لنگ است و مردمان بالا شهر خبر ندارند .صدای درد و دل  آدم آهنی ها بین بوق ماشین ها گم شده است . مردم شهر دود ، فراموش کرده اند که زندگی طعم دیگری دارد . 

انگار یادشان رفته که اینجا ...

صدای جمهوری اسلامی ایران است .

اینجا . . . تهران است .

یا صاحب الزمان