بالاخره اوره‌کا!

با اين که خيلي طول کشيد، ولي من کلي سخت‌کوشي به خرج دادم که پيداش کنم؛ به هر حال مرده و قولش.

اصلا حرفي نمونده. الان يک پوزخند کج متمسخر! (به من چه که اسم فاعل مصدر تمسخر انقدر مزخرفه؟) روي لبم نقش بسته. و دروغ چرا؟ به قول خودت دارم فخر مي‌فروشم فلي جان، ف خ ر!

آدرس: آرشيو وبلاگ فلفل نمکي- بخش کامنت‌هاي پست "اين‌جا دادگاهيست براي دادخواهي"- نوشته شده در روز پنج‌شنبه مورخ 89/9/18، ساعت 1:23 .... تشريف بيارين خوش‌حال مي‌شيم!

نتيجه‌ي اخلاقي: هه هه هه! مگه خودت حافظه نداري که به حافظه‌ي اين و اون توهين مي‌کني بچه جان؟ اصلا به من مي‌گن نجي مِموري! مشخصه؟