خيلي بودند آدم هايي که پوسته زمين را انداختند و مثل بلدها پا در راه هاي آسمان گذاشتند و آنجا که ما رفتيم روزي پر بود از اين بلد هاي عاشق .
آنان که روزي قدم گذاشتند در اين سرزمين به خلوص نور حقيقت را يافته بودند و هنوز هم هستند کساني مثل آن ها و ما دوستداران حقيقت که هنوز نور آن حقيقت والا را درک نکرده ايم مي توانيم ياريشان کنيم به قدر قدمي ، دعايي يا حتي نفسي . . . . راستي فلفل جان به اين عطيه جان ما هم سلام برسانيد بگوييد به يادشان هستيم!!! يا علي

بله غريبه غريبه

عريبه اي كه در شهر غريب آشنا بود.

چه كنم با دل تنها

چه كنم بااين غم

دل من اي دل من....