پو ..... خودت هم مي داني .... که خاطره ها چه قدر مهمند ....... پو خودت مي داني که مادي نيستند ....... پو مي فهمي که دوستي دورادور درد دارد ........ وگرنه ..... دوستي وابسته به خاطره نيست ........... اما وابسته به با هم بودن است ...... درست که اگر با هم نباشيم هم هنوز دوستيم و هنوز هم ديگر را عاشقانه دوست داريم .......... اما درست تنهايي سايه اش را آن موقع روي سرت مي اندازد که عجيب به دوستت نياز داري و نيست ........ هر جا مي گردي نيست ...... وجود ندارد ...... دور است ........ آن لحظه را من در اين چند سال شايد هزار بار امتحان کرده ام ....... درست در لحظه اي که نياز به يک عزيز داشتم ....در کنارم نبود ..... به اين مي گويند تنهايي ...... همه را داشته باشي ولي يا نباشند ..... يا کم باشند ...... يا هميشه باشند و با تو نباشند ........ در قلبمان و هميشه با ماست ..... چسبيده به وجودمان و تمام زندگي و عشقمان .......... ولي ..... ولي در اوج تنهايي ...... باز هم مي گويم ...... که تو ...... تا به حال امتحانش نکردي ......

خسته ام از اين که بگويم ..... اشتباه فکر مي کني ..... خسته تر از آن چيزي که فکرش را بکني ......

آخ

:((((((

بفهم غزل ...... بفهم ...... بايد يکي مرا بفهمد ....

پو .... با هم دوستيم ..... ولي با هم هستيم ؟ بوديم ؟ اصلا بگو ببينم ..... خاطرات اين دو سال ما با هم مشترک است ؟ نه ........ ما دو سال است خاطره ي مشترکي با هم غير از آن چند تايي که خودمان خواستيم نداريم ............ اين را الان متوجه نيستي .......... وقتي بعد از يک مدت مديد دوري .......... کنار هم مي نشينيم ......... و هر چه به اين مخ فشار مي آوريم .... خاطره ي مشترکي نيست که با هم به آن بخنديم......... خوش حالمان کند ....... بعد مي گوييد فلفل ساکت شده ...... گوشه گير شده ........ حرف نمي زند .......... فولي من ..... تو اين را هنوز تجربه نکرده اي ....... ولي من يک بار تجربه اش کردم ........... با عزيز ترين دوستانم ديگر حرفي مشترک نداشتم ........... خاطره ها عزيز ند ....... مايه ي دلگرمي اند ......... وقتي کهنه شوند ....درست که عزيز تر مي شوند ........... اما تو هر بار دعا دعا مي کني که خاطره هايت يک بار ديگر فقط يک بار ديگر تازه شوند ............ و نمي شوند ...... و آن موقع است که ...... تجربه اش نکردي ...... نکردي عزيز دل فلي