ما کلمات را در دهان مي گذاريم .
احساس را مزه مزه مي کنيم .
بغض را فرو مي دهيم .
و بعد چشمانمان را سيرآب مي کنيم .
و خاطر جمعيم که هنوز
روزه ايم .
اما وقتي دلي را شكستيم.....
وقتي چشمي را خيس كرديم......
وقتي ب هرقيمتي غروبي را بوجود آوردي تا روزت را زود تر باز كنيم......
بازم روزه ايم؟!
