خب تو نگو رايانامه. همون ايميل رو بگو.

(البته لازم به ذکره که خانوم اميدي خيلي تاکيد به استفاده از اين کلمات فارسي داشت!)

ياد قيچي افتادم. به پاپيون مي گفت گره پيچ دور پف زينتي...

داداشي ام اومد. بايد برم. بوس.

آخي...پيامچه...!

عجب اسم باحاليه..مثل کله پاچه...دوسش دارم...

حيف که موبايل مادرم اينجا نيست. و گرنه بهت پيامچه مي زدم که نگي سه روزه کسي بهم پيامچه نزده...

تو اينترنت سرچ کردم.

به ليگ فوتبال آلمان مي گن بندسليگا.

هي....

ما هم ديگه مفهومش رو درک نمي کنيم... کلا هيچ کس ديگه درک نمي کنه...

بيچاره ها...دلم واسشون مي سوزه...

بدون سيب داريم هلو داريم کاشي چطوري زندگي مي کنن؟

فکر کن...

جاي ما خانوم هاديان رو اذيت کنن..

جاي ما خانوم مختار پور دعواشون کنه....

خانوم کريمي جاي کلاس ما بره سر کلاس اونا و بگه بچه ها رضايت نامه ها رو بدين...

جاي ما تو حياط جيغ و ويغ کنن...

جاي ما تو صف بوفه تو سر و کله ي همديگه بزنن...

ولي مطمئنن نمي تونن جاي ما يکهو هم با هم بگن.

سوگلي...سوگلي...قنواتي...قنواتي....اي اميد سومي ها...پــــــــرواز کن....

نمي تونن هر چهارشنبه يهو زير گريه بزنن...

فلفل نمکي ندارن که هر کي فاطمه سادات صداش مي کنه بگه: گفتم فل فل.....!

جلو در واي نمي سان.....

ضحي ندارن که هي گريه کنه و بگه گرسنشه...

صلي و عبدو ندارن....

خلاصه يه چيزايي براي هميشه فقط براي خود خود خودمونه....

من خوب بودما...

نمي دونم يهو چي شد خوب نيستم...

من حسودي ام مي شه به دوم ها که قراره جاي ما سوم بشن...حسودي ام مي شه در حد بندلسليگا...

فلفل من بايد برم.

شايد زود برگردم.

بوس.

ببخشيد من دقت نکردم به اين کلمه ي برعکس...

کلا حواسم داره از دستم مي ره.....