اين هيييي كه مي گي رو ، من روزي هزاران بار مي گم .
ولي برام اهميتي نداره كجا مي ره ، كي مي بيندش ، كه جمعش مي كنه ، كه به هم مي چسبونتش ....
اون هي بزرگترين حسني كه داره ، اينه كه درد ،بغض يا احساس منو ، به بهترين شكل ممكن ، تو اون زمان خاص بروز مي ده .
همين آه يا هي روزگار ، به نظرم بيشتر اوقات بهتر از هر كلمه ي ديگه اي حال آدم رو توصيف مي كنن ....
پستتو دوست مي دارم !
