باز باران.با ترانه..با گهر هاي فراوان. ميخورد بر بام خانه. يادم آرد روز باران. گردش يک روز شيرين. خوب و ديرين . توي جنگل هاي گيلان. کودکي ده ساله بودم. نرم و نازک . چست و چابک. با دو پاي کودکانه . ميدويدم مثل آهو. ميپريدم از لب جو. دور ميگشتم زخانه. ميشنيدم از پرنده. از لب باد وزنده. داستان هاي نهاني..شعر هاي زندگاني...