رطوبت باران را در ريه هامان نريزيم . . . .

آنگاه به جاي گريه ي ابر ها شايد اين چتر ها باشند که در غم فراغ معشوقه ي قديميشان اشک بريزند . . .

فقط و فقط تويي که مي داني چطور گريه ي ابر ها را در آوري

شنيدن صداي قهقه ي کلاغ ها و شماره کردن برگ هاي خشک حياط
.................

فلفلي جان. فوق العاده مينويسي. دير اومدم. اما سه بار خوندمش.

موفق باشي.