وقتي گريه كردم گفتند بچه اي !
وقتي خنديدم گفتند ديونه اي!
وقتي جدي بودم گفتند مغروري !
وقتي شوخي كردم گفتند سنگين باش!
وقتي سنگين بودم گفتند افسرده اي!
وقتي حرف زدم گفتند پــــرحرفي !
وقتي ساكت شـدم گفتنـد عاشقي!
اما گريه شايد زبان ضعف باشد ،شايد خيلي كودكانه،
شايد بي غرور، اما هرگاه گونه هايم خيس مي شود
ميدانم نه ضعيفم، نه يك كودك. مي دانم پر از احساسم.
شايد دليل گريه نکردن هاي من هم همين گفتن هاي ديگران بوده
