من اگر شما را نداشتم می مردم

جمله ای آشنا.

جمله ای که به مینی فولی ها و هدیوم ها مینی عاری فا ها گفتم.

جمله ای که می خواستم بلند وسط اردوگاه فرحزادی فریاد بزنم .

ولی به جایش آوای پنالتی گل مفته را سر دادم

با فولی بودم

می لرزیدیم

یخمون بود

و باز

شاید از هیجان بلند فریاد می زدم

پنالتی گل مفته . . .

 و منتظر می شدم

تا بشنوم

بشنوم صدای فولی را

بشنوم صدای دوستانم را

تا یقین پیدا کنم

که تنها نمی مانم

که چناچه ها و

و قندیل ها

و پنالتی ها و اینبروفسکی ها تنهایم نمی گذارند

پلک هایم سنگین شده است

می خواهم بخوابم ولی

 تصویر خنده های فولی

و سینه خیز های قیچی

و دفتر آبی

و دیوانگی کوثر از جمله ی برازنده ی پنالتی. .  

نمی گذارند چشم هایم را ببندم

زیر سنگینی پلک هایم دارم له می شوم

اما این قدر خوشحالم

که می خواهم بار ها و بارها خاطراتم را با کسی مرور کنم

می خواهم بگویم

بگویم که چه احساس خوبی بود زمانی که می گفتم پنالتی گل مفته

و می شنیدم

اینو علی دایی گفته

من نپلاسیدم

فولی نپلاسیده

من یقین دارم که هیچ کس ادعای دوستی ندارد

دوست دارم بگویم که اسم عبدوی نازنین صلوات دارد

یا بگویم راز بین

من 

فولی

عبدو

و نرگسی را

دوست دارم از خوشحالی فریاد بزنم

دوست دارم به دوستانم بگویم چطورید متوری؟

دوست دارم به رخ بکشم

به رخ تمام کسانی که در این اردو حضور نداشتند

آهای. . .

من  نپلاسیدم

دنیا پلاسیده است ولی من فولی، هدی،کوثر،عبدو،عارفه،نرگسی، فیل کوچک،ضحی،متنی،لیل،شوجی،صابره،عطا،رهبر،موج اف ام،مازمور و . .. وتمامی کسانی که امروز با ما خواندند پنالتی را  . . نپلاسیده اند.

برای آخرین بار می خواهم صدایتان را بشنوم

پنالتی گل مفته

اینو علی دایی گفته 

صلوات

(عبدو ی نازنینشو توی دلم گفتم)

 

علی علی