داشتم الان نوشته هاشو مي خوندم هد .... پستاي اخيرشو ..... واقعا آدم مغروريه ....... فکر مي کنه فقط اونه که هنر حاليش مي شه و فقط اونه که مي تونه هنرو نجات بده و فقط اونه که له شده بين اين احمق بازيا و نفهمي ها و کج فهمي هاي ارشاد و بقيه ي اي که هيچي حاليشون نمي شه و سردمدار فرهنگ و هنرن ...... قشنگ ترين و به ياد موندني ترين ترانه و شعرا رو مي گه که بگه ......دليل نمي شه اين قدر سياه و کثيف به همه چي نگاه کنه ...... آدم مغرور و متکبريه ...... حالا هر چقدر دوست داره ترانه ي قشنگ بگه ...... اگه هنرش اصل و اقعي بود .....اگه هنرش ارزشي داشت قطعا اول از همه حال خودشو خوب مي کرد ....... که نکرد ..... که اون حتي نمي تونه حال خودش رو خوب کنه ...... و اين بده ..... و اين خيلي بده که آدم شعر بگه .... حال بقيه رو خوب کنه اما خودش تو منجلاب افکار خودش و غرور خودش سياهي خودش باقي بمونه .... يغما گلرويي يه آدم بزرگ واقعيه .......يکي از اون آدم بزرگاي واقعي که خودشون با دستاي خودشون شازده کوچولوي درونشونو کشتن ....ازش بدم اومد .....ازش خيلي بدم اومد ......همون بهتر که با ترانه سرايي خدافظي کرد .....اين طوري حداقل خاطره هاي خوبي قبليشو از بين نمي بره ....... اون هنرمند نيست ...... اون فقط يه ترانه سرا و شاعر مغرور و جوگيره ...... هد ......به من قول بده که ما هيچ وقت اين طوري نمي شيم ....... ما همون جوري که عشقو به مدرسه برديم ....همون طوري هم عشقو به جامعه مي بريم ...... به دانشگاه ......عشق و ادبيات و شعر ....... و دار المجانين ...... هد .....به من قول بده که عاقبت ما نمي شه يغما گلرويي ....... مرگ تدريجي يک رويا .......اوف ......حالم بده ........دارم بالا ميارم .