خيلي متنت قشنگ بود انقد كه منو بعد يه سال كه وبلاگتو ميخونم وادار به نظر دادن كرد:)

من واقعا لذت بردم.

خيلي منطقي و بجا و قشنگ نوشته بودي.

راستي جنوبه اول كه گفتي همون اولين باري بود كه ما رفتيم جنوب. كه با اقاي كاظمي بوديم. من قشنگ خاطره هايي كه گفتي برام زنده شد. اولين جايي كه رفتيم دوكوهه بود و حسينيه حاج همت و اينكه قبر شهيد گمنام توشه. خيلي اون سال خوب بود... من دقيقا تو رو يادمه :)

سرباز بي احساس ...! ؛) اميدوارم تووي همه اتفاقاي زندگيت انقدر قشنگ و منطقي فك كني و از ته دلم و از ته عقلم مطمئنم كه امسال موفق ميشي.

خوب درس بخون سرباز:)