به اين که با هم هستين.

به اين که امسال بهترين دوره ي ادبيات دانشگاه تهران خواهد بود

به اين که تو دانشگاه که تنها نيستين آدم هايي رو دارين مثل خودتون.

دلم لک زد براي با شما ها سر کلاس بودن. با نجمه ي دوست داشتني که خدا مي دونه چه قدر دلم براش تنگ شده. براي اين که من رو موبي ( موبد ) صدا کنه. پلي که هميشه مي خنده. چه قدر من خنده هاي پلي رو دوست دارم .

يا ذوق کردن هاي سنا که من رو هميشه به وجد مي آرد .

يا لحن خاص صحبت کردن هدي که بهم اعتماد به نفس مي ده.

اخخخ که چه قدر دوست داشتم با تو بغل دستي گوگولي سر يک کلاس بشينم.

بودن شما ها کنار هم يه اتفاق فوق العاده است.