سکوت بیابان را می شکند صدای کاروان .

آب هست .

بابا هست .

عمه هست .

علی اصغر آرام خوابیده .

رقیه قشنگ ترین پیرهنش را پوشیده .

و قاسم عجیب در فکر فرو رفته است .

عمو عباس هم عقب تر از همه می آید .

رشید . استوار . با صلابت .

اما بیابان این شب ها رفتارش عجیب شده .

باد می آید .

سوز می آید .

تو که خبر داری . . . .

شب های بیابان سرد است .

صدای کاروان می شکند سکوت بیابان را .

قافله دارد می آید و فرات بی قرار تر از همیشه جاری است .

کاش همه چیز این طور بماند .

کاش همه چیز این طور می ماند .

یا حسین .. . . .

یا زینب . . . . . .

یا علی . . . . . . . .