بیا قایم باشک بازی کنیم .

نه !

بیا قایم بی شک بازی کنیم .

تو چشم بگذاری .

و من بدون شک 

این بار بدون تردید 

بدون ترس 

جایی دور در همین حوالی

خودم را گم و گور کنم 

و تو

در خیال من خیال کنی

که مرا گم کرده ای تا ابد

و باز در خیال خام من

برایم گریه کنی

و  من

صدای گریه ات را در همین نزدیکی

بشنوم

و از همان قند های شور همیشگی

روی صورتم آب شود

و همان شب

در جشنی خیالی

برای هزارمین بار

تمام عاشقان زمین را دعوت کنم . . .

یا علی !