نامه ای از طرف همه ی بچه های کلاس دوم  ب دبستان روشنگران :

سلام خانم معلم.

همه ی ما خیلی خیلی و بی نهایت شما را دوست می داریم. این نامه از طرف همه ی بچه های کلاس است.شما به ما گفتید که قبلا دوستان شما در راهنمایی روشنگر به شما می گفتند فلفل نمکی.دوستان شما یعنی همان مادران ما.

امروز 9/9/92 است .

این روز ها  مادر های ما خیلی خیلی ناراحت هستند و سر کار های کوچک ما را دعوا می کنند.

شما هم سر کلاس حوصله ندارید و دیگر با ما شوخی نمی کنید. . . و هر وقت هم ما شیتانی می کنیم شما اخم می کنید. . . ..

می دانم خانم مدیر برعکس خانم مدیر پرورشگاه این طوری بودن را دوست دارند و می خواهند که شما تند تند درس ها را بدهید.

مادران ما همگی از دلتنگی صحبت می کنند و و این که ما وقتی بزرگ شویم این چیز ها را می فه میم .

ما بچه های کلاس دوم ب روشنگران از این کار های شما خسته شدیم.

ما دوست داریم خانم معلم مان همان فلفل نمکی بشود. و مادر هایمان هم دیگر این طور ناراحت نباشند و ما را این قدر ازیت نکنند.

ما از این وظعیت در خانه و مدرسه خسته شده ایم و می خواهیم که بزرگتر ها به قول مامان مینی فولی کودک درونشان را دوباره پیدا کنند.

بابا آخر ما هم بچه ایم. مامان قویچی گفته که همه چی سر این تاریخ است.و ما همگی منتضر سال 99 هستیم.

ما بچه های کلاس دوم ب روشنگران این چیز ها را نمی فهمیم چون عین شما بزرگ نشده ایم. اما دوست داریم زود تر همه چیز مانند اول بشود.

پس ما منتضر خنده های شما سر کلاس و دلبازی مامان هایمان هستیم .

راستی امروز نهم آزر است و تولد شما و تولد مامان ضحک .

ولی ما این قدر از دست شما عسبانی هستیم تصمیم گرفتیم که امسال برایتان تولد نگیریم و به جایش اخم کنیم .

نویسنده : هدیوم

خطاط : نرگسی

چک کردن قلط های املایی : فیل فیل

تهیه ی برچسب پلنگ صورتی : مینی عاری فا

با حظور : مینی فولی و مینی کوثر  

به قول مامان فیل فیل یعنی همان خانم معلم خودمان:   یا علی مدد

 قلط های املایی و انشایی را هم بگزارید به پای دوم ب بودنمان. . . . .

پایان

از طرف  همه ی بچه های کلاس دوم ب  روشنگران