مظلومیت - کاش که با هم باشیم

کاش که با هم باشیم
آخرین مطالب مَحرَم حرم فراری پینوشت مردگی آفتاب فاعرض عنهم... مرد لینک دوستان اقلیم احساس پلی کوثر قیچی هدی موج اف ام نرگس سامع سوم نقل و نبات آدم باطله ها طرح واژه عمه ساقی زینب سادات بهار نارنج ( مریم روستا ) نجمه محمد رضا ترکی راحیل مستی با جرعه ای شعر طنین طهورا ...چند قـــــــدم تا برای خاطر آیه ها بهترین شعر هایی که خواندم دکمه عصفور ، حکایت یک جوان بالدار زمانه دیگر زمانه ی مجنون ها نیست سمیرا عارفه تسنیم نرگسااانه عبدو فاطمه سادات ستوده ما همان ورپریدگان اولیه هستیم بی یار ضحی شعر نو سارا شعر صدرا زینب مجنون قالب وبلاگ پیوندهای روزانه تلخندک تریبون مستضعفین قاسم صرافان بیان معنوی هیات میثاق با شهدا ناز و نیاز مصاف حسن عباسی باشگاه خبرنگاران جوان حسینیه ی دل نقاش فقیر سایت شهید آوینی حضرت آقا چند پیکسل کتاب مبارز کلیپ قالب وبلاگ	مظلومیت امیرالمؤمنین، حضرت علی به امام مجتبى(علیهماالسلام) فرمود: «حسن جان یک سال است هوس کرده‏ام یک مقدار جگر گوسفند به صورت پخته بخورم. این یک ساله دائم به نَفسم گفتم: صبر کن، صبر کن . امیرالمؤمنین (علیه ‎السلام) مى‏فرمود: در دنیا فقط خودم را آماده کردم که نفسم را تربیت کنم. و فقط بهش گفتم صبر کن. امام مجتبى(علیه ‎السلام) عرض کرد: بابا جگر را فراهم کنم؟ فرمود: بله. ابتدا امام حسن(علیه‎السلام) وارد اتاق شد. خواهرها و برادرها را صدا زد. مى‏خواست خبر خوشحال‏کننده‏اى بدهد، چون بچه‏ها 63 سال مى‏بینند که امام چند نان جوین را در یک کیسه مى‏گذارد و درش را مى‏بندد و مُهر مى‏کند، تا مبادا اهل خانه به این نان جو آب بپاشند تا نرم شود. بالاترین خورش سفره حضرت على(علیه‎السلام) هم، یا نمک و خرماست و یا شیر. امام حسن(علیه‎السلام) صدا زد: برادرها، خواهرها پدر امروز مى‏خواهد غذاى خوشمزه‏اى بخورد. به مغازه قصابى رفت و مقدارى جگر خرید. آب‎پز کردند و وسط یک نان نرم گذاشتند. امام مجتبى (علیه‎السلام) غذا را با ترس و نگرانی مقابل امیرالمؤمنین گذاشت، بچه‏ها همه نگاه مى‏کنند. امام نان را گرفت و از روى جگر بلند کرد. یک نگاهى کرد و فرمود: حسن جان! در کوفه خانه‏اى را مى‏توان سراغ گرفت که از این غذا نخورده باشد؟ عرض کرد: پدر جان! ممکن است. فرمود: حسن جان! جان من! این غذا را بردار و به محله فقرا ببر و ببین چه کسى از این غذا تاکنون نخورده، به آنها بده تا بخورند، زیرا در روز قیامت طاقت محاکمه خدا را ندارم. *** حکایت ساده ای نیست . اصلا ساده نیست . دل آدم از جا در می آید . چه قدر به خودش سخت می گرفته امام که پسرش از شنیدن درخواست او برای پاره ای گوشت خوش حال می شود . دیگر دلم نمی خواهد لب به غذا بزنم . روزگاری که در همین تهران خودمان و نه کوفه ی آن موقع ؛ عده ای همان نان و خرمایش را هم ندارند که بخورند . و من ... شیعه ی چنین امامی هوس معجون پر از گردو و پسته می کنم . هوس ماهی کباب می کنم . هوس می کنم ... گاهی حالم از خودم و آدم های اطرافم بهم می خورد . ابعاد عرفانی و عاشقانه و سیاسی و عدل و این های امام علی به کنار . همین غذا خوردنش , همین سبک زندگی فقیرانه اش خدا می داند که چه روضه ها می طلبد . امام بود . خلیفه بود . حاکم بود . پسر عموی پیامبر بود . همسر دختر پیامبر بود . برای شما عجیب نیست ؟ عجیب نیست که خلیفه ی یک مملکت نان خشک شده اش را هر روز مهر کند تا کسی مبادا به آن آب بزند تا نرم شود ؟ شیعه بودن به همین سادگی نیست . نبوده است. باید بیشتر از این ها به خودمان سخت می گرفتیم . باید بیشتر به این دل بگوییم : صبر کن , صبر کن , صبر کن .... ! وگرنه خدا می داند روز قیامت اصلا جزو شیعیان حسابمان بکنند یا نه ... خدا می داند ... :(( پینوشت : دلم می خواهد گاهی , بمیرم ... پینوشت : رفقا شب های قدر اول برای شیعه بودنمان و شیعه ماندنمان دعا کنید . بعد هم برای کشور مان . برای رهبرمان . برای موفقیت رئیس جمهورمان ... کشور را یادتان نرود این شب ها . یا علی [ دوشنبه 92/5/7 ] [ 2:38 عصر ] [ فلفل ] [ نظرات () ] .: Weblog Themes By themzha :.	درباره وبلاگ موضوعات وب آرشیو مطالب اردیبهشت 91 خرداد 91 تیر 91 مرداد 91 شهریور 91 مهر 91 آبان 91 آذر 91 دی 91 بهمن 91 اسفند 91 فروردین 92 اردیبهشت 92 خرداد 92 تیر 92 مرداد 92 شهریور 92 مهر 92 آبان 92 آذر 92 دی 92 بهمن 92 اسفند 92 فروردین 93 اردیبهشت 93 خرداد 93 تیر 93 مرداد 93 شهریور 93 مهر 93 آبان 93 بهار89 تابستان89 پاییز 89 زمستان 89 بهار 90 تابستان 90 پاییز 90 زمستان 90 بهار 91 پاییز 93 زمستان 93 بهار 94 امکانات وب بازدید امروز: 103 بازدید دیروز: 24 کل بازدیدها: 395250
[قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com]